ماده ۲۳۴ قانون آیین دادرسی مدنی
جرح گواه توسط طرفین
هر یک از اصحاب دعوا می‌توانند گواهان طرف خود را با ذکر علت جرح نمایند. چنانچه پس از صدور رای برای دادگاه معلوم شود که قبل از ادای گواهی جهات جرح وجود داشته ولی بر دادگاه مخفی مانده و رای صادره هم مستند به آن گواهی بوده، مورد از موارد نقض می‌باشد و چنانچه جهات جرح بعد از صدور رای حادث شده باشد، موثر در اعتبار رای دادگاه نخواهد بود.
تبصره – در صورتی که طرف دعوا برای جرح گواه از دادگاه استمهال نماید دادگاه حداکثر به مدت یک هفته مهلت خواهد داد.
نکته ۱- منظور از عبارت «مورد از موارد نقض می‌باشد» این است که در صورت درخواست تجدیدنظر یا فرجام رای صادره در مرجع تجدیدنظر یا دیوان عالی کشور نقص خواهد شد. لذا اگر رای غیرقابل شکایت از طریق، تجدیدنظر، فرجام و یا واخواهی باشد، به این علت نمی‌تواند موجبی برای اعاده دادرسی باشد.[۱]
نکته ۲- بطور مثال، اگر بعد از صدور رای دادگاه مشخص شود که نسبت به شهود جهات جرح وجود دارد اما ندانیم که این جهات جرح در زمان ادای شهادت نیز وجود داشته است یا خیر، در اعتبار رای دادگاه تاثیر ندارد و امکان مطالبه خسارت از شهود نیز وجود ندارد.
۱. شمس، عبدالله، آیین دادرسی مدنی (دوره‌ی پیشرفته)، ج۳، ش0، انتشارات دراک.
۱. مهاجری، علی، مبسوط در آیین دادرسی مدنی، ج۲، ص0، انتشارات فکرسازان.
۱. حیاتی، علی عباس، آیین دادرسی مدنی در نظم حقوق کنونی، ص۳۷۱، انتشارات میزان.