ماده ۱۲۵۹ قانون مدنی
اقرار عبارت از اخبار به حقی است برای غیر، بر ضرر خود.
+ اقرار در لغت به معنی تثبیت کردن کسی یا چیزی در مکانی است.[۱]
+ از واژه «اخبار» در تعریف ماده ۱۲۵۹ قانون مدنی به خوبی بر می‌آید که اعلان و بیان مقصود مقر از ارکان اصلی وقوع اقرار است؛ برخلاف «انشا» که در ضمیر و نهاد شخص نیز قابل وقوع است و اعلام آن کشف از واقع می‌کند.[۲]
+ لزومی ندارد که مقر به قصد «اخبار به زیان خویش» اقدام کند: چنانکه، اگر خوانده دعوا، بدون این که بخواهد خواهان را از اثبات رویدادی بی‌نیاز کند یا ضمن گفته‌های خود مطلبی را بپذیرد که به زیان خود و سود طرف باشد، اعلام او به عنوان اقرار پذیرفته می‌شود.[۲]
۱. امامی، سید حسن، حقوق مدنی، ج ۶، ص۳۸، انتشارات اسلامیه.
۲. کاتوزیان، ناصر، قانون مدنی در نظم حقوق کنونی، م۱۲۵۹، انتشارات میزان.