قانون مدنی
-
ماده ۷0۱ قانون مدنی
ضَمان عقدی است لازم و ضامن یا مضمون‌له نمی‌توانند آن را فسخ کنند، مگر در صورت اعسار ضامن به طوری…
بیشتر بخوانید » -
ماده ۷0۲ قانون مدنی
هرگاه ضمان مدت داشته باشد، مضمون‌له نمی‌تواند قبل از انقضاءِ مدت مطالبه طلب خود را از ضامن کند، اگرچه دین…
بیشتر بخوانید » -
ماده ۷0۳ قانون مدنی
در ضمان حال، مضمون‌له حق مطالبه طلب خود را دارد، اگرچه دین موجل باشد. تفسیر ماده ۷0۳ قانون مدنی +…
بیشتر بخوانید » -
ماده ۷0۴ قانون مدنی
ضَمان مطلق، مَحمول به حال است، مگر آنکه به قرائن معلوم شود که موجل بوده است. تفسیر ماده ۷0۴ قانون…
بیشتر بخوانید » -
ماده ۷0۵ قانون مدنی
ضمان موجل به فوت ضامن حال می‌شود. تفسیر ماده ۷0۵ قانون مدنی نکته ۱- در صورتیکه ضمان موجل به فوت…
بیشتر بخوانید » -
ماده ۷0۶ قانون مدنی
به موجب قانون اصلاح موادی از قانون مدنی مصوب ۱۳۷۰/۰۸/۱۴ حذف شده است. ماده ۷0۶ قانون مدنی + هرگاه دین…
بیشتر بخوانید » -
ماده ۷0۷ قانون مدنی
اگر مضمون‌له ذمه مضمون‌عنه را بری کند ضامن بری نمی‌شود، مگر اینکه مقصود ابراء از اصل دین باشد. تفسیر ماده…
بیشتر بخوانید » -
ماده ۷0۸ قانون مدنی
کسی که ضامن درک مبیع است در صورت فسخ بیع به سبب اقاله یا خیار از ضمان بری می‌شود. تفسیر…
بیشتر بخوانید » -
ماده ۷0۹ قانون مدنی
ضامن حق رجوع به مضمون عنه ندارد مگر بعد از ادای دین، ولی می‌تواند، در صورتی که مضمون‌عنه ملتزم شده…
بیشتر بخوانید » -
ماده ۷۱0 قانون مدنی
اگر ضامن با رضایت مضمون‌له حواله کند به کسی که دین را بدهد و آن شخص قبول نماید، مثل آن…
بیشتر بخوانید »